Dipylidium caninum


De meest voorkomende lintworm in Nederland is deze die via vlooien en luizen op de hond en kat worden overgedragen. Deze heet Dipylidium caninum.

Een vlo of luis raakt besmet door het opnemen van een lintwormei. In de lichaamsholte van deze parasiet ontwikkelt zich uit dit lintwormei een soort larve (cysticercoïd). Een hond of kat kan per ongeluk zo’n besmette vlo oplikken. In de dunne darm van de hond of kat ontwikkelt zich vervolgens een lintworm. Die bestaat uit meerdere segmenten die ook wel proglottiden genoemd worden.

Vlooien, dragers van Dipylidium caninum.
Vlooien, dragers van lintworm.

De lintworm kan 20 tot 80 cm lang en meerdere jaren oud worden. Hij laat geregeld segmenten los waarin zich eieren bevinden. Doordat deze segmenten, die gedroogd veel op rijstkorrels lijken, zich actief naar buiten bewegen kan dat bij de hond of kat jeuk rond de anus veroorzaken. De meeste mensen ontdekken een lintworminfectie bij hun huisdier als ze op ligplaatsen deze kleine witte wormpjes zien liggen.

Doordat de meeste vlooien vooral in augustus en september een plaag vormen worden lintworminfecties vooral in het najaar bij honden en katten gezien. Zie je vlooien bij je hond of kat? Dan kun je overigens het beste ook meteen voor de zekerheid tegen lintwormen behandelen.

Levenscyclus van de lintworm Dipylidium caninum
Levenscyclus van de lintworm Dipylidium caninum

Ook besmettelijk voor mensen

Het gebeurt niet vaak, maar de lintworm Dipylidium caninum is ook voor de mens besmettelijk. Wanneer een mens per ongeluk een besmette vlo zou opnemen, dan kan ook bij de mens een lintworm in de darm ontstaan. Doordat vooral kinderen een nauwer contact met hun huisdier hebben wordt deze infecties vooral bij kinderen gezien.

Bezoek voor meer informatie over lintwormen, vlooien, andere parasieten en de richtlijnen voor behandeling en preventie ook de website van ESCCAP Benelux.